We zitten met de familie aan tafel en komen na het doornemen van de gebruikelijke wereldproblematiek tot de conclusie dat we het hier nog niet zo slecht hebben. Maar we voelen wel dat onze vrijheid gevaar kan lopen. Overigens heeft nog niemand een noodpakket aangeschaft.
En van die vrijheid is het maar een klein bruggetje naar het lopen.
Overigens daarover gesproken: dat bruggetje over Water aan de Warande is nog steeds afgesloten.
Maar terug naar het lopen. We zijn allemaal de hardloopleeftijd gepasseerd, maar bijna iedereen wandelt er lustig op los. Kunnen we dan ook de vrijheid tegemoet lopen? Dat is de kwestie. Op 23 maart hebben we de kans. Niemand van ons heeft zin om dan zijn tijd te spenderen in de Schakel op de open dag van de SVG. Twee van ons hebben zich intussen al aangemeld voor de wandeling tussen de 4 kernen. Na enkele wijntjes doet mijn zwager een lumineus voorstel. ‘Als we nu eens met de hele familie gaan wandelen?’ Er rijzen allerlei praktische, mentale en fysieke problemen op, maar aan het eind van de avond lijkt er overeenstemming. ’t Gaot deur!
Helaas zitten we een tijdje later al met enkele afvalligen, maar het wordt tijd voor een familiegesprek wanneer de zwager op wiens initiatief we varen, zichzelf afmeldt. Wat? De man die ere-Papslokker is geworden omdat hij in heel Molenschot en omstreken de Ons rondbrengt en altijd met de honden van zijn kinderen aan de wandel is vindt het te ver? Hij doet nog even de suggestie om clandestien mee te lopen maar dat wordt smalend weggehoond. Een familievete dreigt. Bert van Leeuwen heeft de limousine al in stelling gebracht maar gelukkig geen familiediner in De Drie Linden. Via de app vernemen we dat hij meedoet en zelfs in Gilze van start gaat. Dikke duim!
Nog even contact gehad met de organisatie. Al meer dan 600 deelnemers en op dat moment is de inschrijving nog niet gesloten. Nu inmiddels wel overigens. In iedere kern is van alles geregeld en het aantal deelnemers groeit gestaag. Ook volop amusement in onze dorpen, dus het zal wat zelfdiscipline vragen om hiervan afscheid te nemen op weg naar de volgende statie. Voldoende manschappen aanwezig om de zaak te ondersteunen al leek het in Molenschot wel een punt om voldoende vrijwilligers beschikbaar te hebben nu iedereen ging lopen. En ook voldoende verkeersregelaars en lopers van Roadrunners Gilze en Spiridon. En in Hulten kom je in een warm bad. Nog even naar Meersel Dreef om Clara een worst te offeren dus een oranjezonnetje is gegarandeerd. En natuurlijk vlaggen hè. Ook de wimpel mag er bij, want de hoofdkleur van 80 jaar vrijheid is oranje.
Wanneer we terug zijn op de Tip in Gilze is er zo weer een verbindend bruggetje te maken naar de Schakel. Kunnen we op de open dag nog lekker meedoen met het laatste potje koersballen voor beginners.
Ton de Bruyn