Dit jaar is weer in snel tempo voorbij geraasd, tijd om de balans op te maken:
Wat ging er goed en wat wordt een belangrijk verbeterpunt voor volgend jaar?
Over het algemeen kijk ik met een goed gevoel terug op het afgelopen jaar, toch blijft die ene hardnekkige onhebbelijkheid er steeds uit springen:
Als er iets gebeurt wat mij in het verkeerde keelgat schiet, ontwaakt de driftkikker in mij, waardoor ik er zomaar wat onaardigs uit flap.
Geen voorrang krijgen bij de wegversmallingen in de Rijense Hoofdstraat: Jij moet stoppen, idioot!
Een doorrijder op het moment dat ik het zebrapad bij het Wilhelminaplein wil oversteken: Asociale wegpiraat!
Iemand die parkeert op een plek, die geen parkeerplaats is, maar wel lekker dicht bij de ingang van de supermarkt: Gemakzucht dient de mens!
Mijn voorganger die 60 rijdt op de Vijf Eikenweg, waar 80 is toegestaan:
Het gaspedaal zit rechts, oelewapper!
Automobilisten die het vertikken om te stoppen, als ik met de fiets op een gelijkwaardige kruising van rechts kom: Ik heb voorrang, mafkees!
Tikkertje spelende kinderen in de supermarkt: Het is hier verdorie geen speeltuin!
De reacties die ik krijg zijn lang niet allemaal voor herhaling vatbaar….
Eigen schuld, wie kaatst kan de bal verwachten, nietwaar?
Mijn dierbaren zijn oprecht bang dat ik op een dag tegen de verkeerde aanloop en voortaan tandeloos door het leven zal moeten, dan sta ik in ieder geval nooit meer met mijn mond vol tanden ;)
Niet voor niets geven ze mij het dringende advies, om eerst goed na te denken, voordat ik mijn mond open trek.
Dat kan ik zelf ook wel bedenken, maar het is er vaak al uit, voordat ik er erg in heb en achteraf snap ik niet, wat me bezielde.
Ik ben juist heel erg van het harmoniemodel en bovendien maak ik me net zo goed weleens schuldig aan asociaal (rij)gedrag.
Waarom ik dan toch de neiging heb om de moraalridder uit te hangen, is mij een compleet raadsel, maar dat ik er mee aan de slag moet, is één ding dat zeker is!
Toch maar wat vaker tot 10 tellen en eindelijk die boksbal ophangen in de garage. Ook een cursus Anger Management zou geen kwaad kunnen.
Bij mijn eerste werkgever hing een bundeltje papier met een touwtje aan de muur, bij een aanval van acute kwaadheid, trok je daar een aantal velletjes vanaf, die je dan verscheurde of verfrommelde, tot de boze bui gezakt was.
Je kunt erom lachen, maar het hielp wel, die moet ik dan maar eens gauw in ere herstellen!
Mijn opa had er een rijmpje voor dat u misschien wel zult kennen:
Ben je boos? Pluk een roos! Zet ‘m op je hoed, dan is het morgen weer goed!
Alleen al de gedachte aan mijn lieve opa zaliger, maakt dat mijn boosheid als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Speciaal voor mensen die regelmatig boos zijn, zoals ik en daar geen raad mee weten, schreef Brigitte Kaandorp het liedje 'Kwaad'.
Hierin schetst ze herkenbare situaties en reikt ze tips en handvatten aan om hier beter mee om te kunnen gaan.
Behalve therapeutisch en relativerend is het buitengewoon humoristisch!
Spuwt u vuur en komt de rook uit uw oren? Dit werkt gegarandeerd, al is het maar op uw lachspieren!
Ik wens u een kalm en beheerst 2025 en blijf vooral lachen!
Corinne Luijten