Zaterdag 19 oktober was de hangar waar de première van de concerttour plaats vond tot de laatste stoel gevuld. Al wekenlang uitverkocht huis. Klokslag 20.00 uur dempte het licht en gaven beeld en geluid de toon aan.

Tekst: Ton de Bruyn

Foto’s: Media Centrum Defensie

Terwijl een Engelse bommenwerper, de Lancaster, frontaal in beeld kwam startte het orkest op met de proloog van de Carmina Burana van Carl Orff, O Fortuna. Tegelijkertijd startten de zoeklichten in de duisternis. Een overdonderend, bombastisch begin, waarna het orkest beelden uit de tweede wereldoorlog, van begin tot einde op muziek zette. Naadloos ging de muziek over in Flight of the Silverbird, waarin zangeres Irma van Pamelen zich meteen goed kon presenteren. Op het scherm zagen we de luchtmacht aan het werk, afgewisseld met de filmpjes, waarin ze over werk en privé vertelde. We hoorden o.a. het verhaal van de op Gilze-Rijen gelegerde Martin van Velzen die al een aantal keren uitgezonden was. Alles in het teken van vrede en veiligheid, waarbij ook het thuisfront aan het woord kwam.

Samenspel en solo

Het orkest liet horen wat het aan solisten in huis had. Onder andere een mooi samenspel tussen bugel en sax en heel veel swing. We zagen het orkest vaak in twee delen uiteen gaan. Aan de ene kant het harmonieorkest, aan de andere kant een bigband. De prachtige arrangementen laten deze samenkomen, waarbij In the Mood begon als een soort Gershwin compositie en eindigde in de bekende muziek uit de oorlog van Glen Miller, met een muzikale Battle tussen alt- en tenorsax. Vaardig leidde gastdirigent Lode Mertens het orkest door al de verschillende muziekstijlen heen. Een van de hoogtepunten voor de pauze vormde Nothing Else Matters van Metallica, met een hele mooie opbouw waarin de zangeres volop kon laten horen wat ze in huis had en het orkest klonk als een heavy metal band. De regenboogkleuren en beelden gaven weer een ander beeld van vrijheid in Nederland met als begeleidingsmuziek Somewhere over the Rainbow.

Soldaat van Oranje gaat altijd door

Na de pauze de bekende filmmuziek van Rogier van Otterloo in een arrangement van zijn zoon Thijs, die in het orkest op sax zijn partijtje stevig meeblies. We zien op het grote scherm bevrijdingsbeelden en fragmenten van de luchtmacht en toen verscheen wethouder Mariëlle Doremalen in beeld. Zij liet vanuit een helicopterview zien wat zich afspeelde in onze gemeente tijdens de oorlog, met daarbij uitstapjes naar het heden. Vervolgens schakelde het orkest over naar steviger werk en kreeg de muziek soms een grimmig karakter. Joodse muziek, afgewisseld met zware klanken: indrukwekkend waarbij het volume aardig opgevoerd werd. Vervolgens worden we meegevoerd naar een Hardstyle festival en steeg het aantal decibels met de minuut. Zichtbaar teveel voor onze achterbuurman, maar ook dit is vrijheid. Het afsluitende nummer Freedom met alle registers open. Een staande ovatie voor orkest, dirigent en zangeres en na de toegift (nog een beetje Vrijheid) naar huis. Een prachtige voorstelling maar ook een waarschuwend woord: Op een uur en een kwartier vliegen hier vandaan woedt de oorlog. Vrede en vrijheid zijn geen vanzelfsprekendheden.