Vioolensemble ‘Snarivarius’ is misschien niet bij iedereen bekend, maar velen zullen bij het horen van deze naam toch een ‘belletje’ horen rinkelen. Eigenlijk is ‘een snaartje horen klinken’ meer op zijn plaats, want de leden van dit ensemble spelen viool. Snarivarius, de naam van het vioolensemble, is dus een creatieve verwijzing naar de beroemde vioolbouwer Stradivarius. Behalve violisten reizen binnenkort ook een cello-speler en een pianist voor een concert af naar het Franse Picardië. Twee van die violisten zijn de in Molenschot woonachtige zussen Mirthe en Tessa Wolvekamp. Zij vertellen over hun enthousiasme en over hun motivatie om voor dit snaarinstrument te kiezen. Ook hun viooldocent David Peijnenborgh komt kort aan het woord.

Door Brigitte Laurijsen

Mirthe Wolvekamp is in september 2005 in Rijen geboren. Haar zus Tessa kwam daar in mei 2007 ter wereld. Sinds 2,5 jaar wonen ze in Molenschot, waar het wonen hen prima bevalt. Tessa zit in Havo 5 en doet dit schooljaar dus examen. Mirthe heeft een tussenjaar en hoopt volgend jaar geneeskunde te kunnen studeren. Desgevraagd laat ze weten misschien ook wel een muzikale carrière te willen. Voor Tessa is het meer een ‘hobby’, al lijkt dat wel een iets te bescheiden uitspraak voor hetgeen ze tot nu toe allemaal heeft bereikt.

Muzikale familie

De in Molenschot woonachtige zussen zijn niet de enige muzikale leden van de familie Wolvekamp. Vader Jaap, die met veel plezier achter een drumstel plaats neemt en daarnaast ook piano speelt, vertelt dat zijn echtgenoten heel goed kan zingen. Ook de dwarsfluit is een instrument waar moeder Wolvekamp bedreven is. Mirthe heeft dat instrument ook uitgeprobeerd, maar haar liefde bleek toch echt bij de viool te liggen. De viool die zij bespeelt, is een erfstuk. Het muzikale talent gaat dus nog een generatie verder terug.

Een erfstuk. Zou er wellicht onenigheid zijn geweest over wie deze viool zou mogen bespelen? Tessa of Mirthe? Nee, hoor, beslist niet. Tessa bespeelt namelijk een ander soort viool, een altviool. De viool waarop Mirthe speelt, is rond 1900 in Tsjechië gebouwd en is een kopie van een Stainer. Tessa’s altviool is afkomstig van een bouwer in Den Bosch. Bijzonder aan een altviool is dat hij een langere strijkstok heeft dan een ‘gewone’ viool. Ook is de viool van Tessa duidelijk groter dan die van Mirthe.

Gevoel

Mirthe en Tessa spelen beiden zo’n zes jaar viool. Ze maken deel uit van het vioolensemble Snarivarius. Op de vraag wat er allemaal bij het bespelen van een viool komt kijken, antwoorden Tessa en Mirthe: ,,De zuiverheid is belangrijk. Je moet een goed gehoor hebben en ook muzikaal gevoel”. Voor die zuiverheid is het onmisbaar dat je je vingers goed zet, iets dat je als aankomend violist vrij snel leert. Het vasthouden van de viool valt volgens de muzikale zussen wel mee. Doorzettingsvermogen is bij musiceren echter onmisbaar.

Viooldocent David Peijnenborgh, die Mirthe en Tessa de fijne kneepjes van het vioolspelen bij brengt, laat weten trots op Mirthe en Tessa te zijn. Maar…hij is ook trots op de andere leden van het ensemble. Leden die binnenkort een bijzondere reis gaan maken. Aanleiding voor dit weekbladinterview is het feit dat Snarivarius na een geslaagd concert in 2023 in het Franse Picardië opnieuw is uitgenodigd om daar op twee locaties op te treden. Op 19 en 20 oktober trekken tien leerlingen van Snarivarius naar het plaatsje Rozoy-sur-serre, waar ze verwelkomd worden in de B& B van de Nederlandse Jan en Monique.

Concerten Frankrijk

In de buurt van de B&B wordt gespeeld in twee vestingkerken, in Plomion en Parfondeval. Zeven violisten, twee altviolisten en een cellist in de leeftijd van 12 tot 26 jaar brengen samen met drie docenten diverse muziekstukken ten gehoren. Te beluisteren zijn onder meer de Bloemenwals van Tchaikovsky, Libertango van Piazzolla en Cantabile van Paganini. Behalve deze klassieke stukken worden onder meer I want to hold your hand van The Beatles en Bohemian Rhapsody en Love of my life van Queen ten gehore gebracht. Mirthe en Tessa kijken er met veel plezier naar uit.