Popelend van ongeduld staan ze me al op te wachten bij de voordeur: mijn twee voorleesmeisjes Siva en Milan. Het zijn nichtjes van elkaar die zo’n 3 jaar geleden vanuit Syrië in Gilze zijn beland. Ze hebben een bijzondere familieband, want hun moeders zijn zussen en hun vaders zijn broers. Gelukkig wonen beide gezinnen in hetzelfde dorp. Daarom lees ik de ene week voor in het huis van Siva, de andere week bij Milan thuis.

Door Dianne Huyskens

Altijd word ik even enthousiast ontvangen. Nu we elkaar wat beter kennen, krijg ik bij aankomst een heerlijke knuffel. De meisjes zijn altijd heel benieuwd wat er nu weer in mijn grote voorleestas zit. Maar ik probeer meestal eerst even rustig ‘te landen’ en ze te laten vertellen wat ze de afgelopen week hebben meegemaakt, thuis of op school, in groep 3. Een waterval aan verhalen komt los, die ik niet altijd meteen helemaal begrijp. Maar met doorvragen en nog eens opnieuw proberen komen we een heel eind. Hun blijheid en hun stralende ogen als ik dan snap wat ze bedoelen, is goud waard.

En dan mag de voorleestas open! Al tijdens mijn allereerste bezoek maakten Siva en Milan me duidelijk dat ze écht niet van lezen houden. En veel liever spelletjes doen. Daar zit je dan, als voorlezer, met al je goede bedoelingen. Niet getreurd, we vonden al snel een modus waarin ik eerst een prentenboek voorlees en we ook uitgebreid stilstaan bij de mooie plaatjes. Ze benoemen alles wat ze zien en kruipen lekker tegen me aan op de bank. Naarmate de maanden vorderen kunnen de meisjes met steeds meer aandacht naar een verhaal luisteren.

Na het zuur het zoet

En na ‘het zuur’ komt dan ‘het zoet’: een spelletje doen of een puzzel maken. Ook daarbij benoemen we alles wat we doen en zien. Ik vraag hen wat het Nederlandse woord is voor dat dier op de memoryplaatjes en zij leren mij omgekeerd het Arabische woord. Ze rollen over de grond van het lachen om mijn uitspraak en vinden mij een bar slechte leerling. Dat kan ik van hen zeker niet zeggen. Hun woordenschat gaat met sprongen vooruit, natuurlijk ook doordat ze naar een Nederlandse school gaan.

Ons uurtje samen eindigt altijd met een aantal rituelen: paardjerijden op mijn schoot, terwijl we Nederlandse liedjes zingen. Een letter uit het alfabetbakje trekken en in het ABC-boek plakken. Een sticker uitzoeken voor op de boekenlijst die we elke week bijhouden. En tot slot de allerhoogste High Five ever, die elke week vanaf een nóg hogere tree van de trap gedaan wordt.

Verrijking

Wat een verrijking en wat een genot om dit leuke vrijwilligerswerk te mogen doen! Ik kijk nu al uit naar het volgend voorleesseizoen!

[KADER]

Wil jij ook voorlezer worden?

Stuur dan een mail naar leestvoor@vipvoorelkaar.nl of bel voor meer info naar 06-57345182. De vacature is te vinden op: ttps://www.vipvoorelkaar.nl/hulpvragen/369999

We beginnen het voorleesseizoen in oktober. Voorafgaand kun je een informatiebijeenkomst en een workshop Interactief Voorlezen bijwonen. Je wordt gekoppeld aan een gezin waar je tot mei ongeveer 20 keer gaat voorlezen.