Mijn vorige column heb ik geschreven vanaf ons vakantieadres in Duitsland, aangezien we hier nog enkele dagen vertoeven, wordt deze column tegelijk ook een reisverslag.

Zoals ik al had vermeld, staan we met onze toercaravan op een kleine camping, nabij een lieflijk dorp, waar de tijd stil lijkt te staan, maar waar desondanks goede voorzieningen zijn.

Het dorp heet Dankerode en ligt in het Harzgebergte in voormalig Oost-Duitsland, in een sprookjesachtige omgeving, die zich prima leent voor op een ansichtkaart!

Bij aankomst werden we zeer hartelijk ontvangen door de vriendelijke campingbeheerder, die samen met zijn vrouw in een Tiny House bij de camping woont.

Iedere dag komt hij even gezellig bij ons buurten, wat toch best bijzonder is.

Vanaf het weiland naast de camping hoor je de hele dag het rustgevende getingel van de bellen om de nek van de grazende schaapjes, een paard en een paar geitjes maken het tafereel compleet. Een grote witte, af en toe woest blaffende hond, bewaakt het hele spul.

’s Ochtends om 06.30 uur, met uitzondering van zondag en maandag, is de plaatselijke bakkerij al open, mijn man staat als een van de eersten op de stoep.

Zodra hij de winkel binnenstapt, stopt het winkelmeisje de gebruikelijke bestelling al in de zak.

Nadat we een keer gehakt hadden gehaald bij de slager, werd bij ons volgende bezoek het gehakt gelijk op de weegschaal gelegd, over service gesproken!

We hebben beide restaurants uitgeprobeerd en Herberg Jägerstube is onze favoriet, er staat meer dan alleen schnitzel en bratwurst op de menukaart...

Op nog geen 6 kilometer ligt het iets grotere dorp Harzgerode, met 3 grote supermarkten, daar moeten de buurtsuper en de winkel van Sinkel het helaas tegen afleggen.

Vooral de eerste 2 weken hebben we veel gewandeld in de schitterende natuur.

Het wandelen in de bergachtige omgeving, gaat letterlijk met ups en downs, al geef ik in dit geval de voorkeur aan de downs.

Waar manlief als een ware klimgeit omhoog klautert, sjok ik als een bejaarde ezel in slakkengang achter hem aan.

Gelukkig wacht boven de beloning in de vorm van een geweldig uitzicht!

Mocht u ooit in deze omgeving op vakantie zijn, dan moet u beslist een ritje maken met de stoomtrein over de Selketalbahn, een smalspoorlijn van 61 kilometer lang, ten Oosten van de Harz, u zult verrast worden door het betoverende landschap!

De perfect onderhouden locomotief dateert van 1939 en is een echte blikvanger!

Een ander uitstapje dat ik u warm wil aanbevelen, is een bezoek aan het DDR museum in Thale, waar in 19 kamers een beeld van de geschiedenis van voormalig Oost-Duitsland wordt geschetst.

Van het strenge communistische regime en de Muur, tot typische Oost-Duitse producten, ideologieën en huisinrichtingen, ook de welbekende Trabant komt uitgebreid aan bod, uitermate boeiend!

Het was wel even zoeken, want het museum bevindt zich op de hoogste etage van een meubelzaak...

Wij kwamen erachter, dat je in de Harz, vooral in de kleinere dorpen, bijna nergens met je pinpas kunt betalen, ik wil u daarom nog even op het hart drukken, om voldoende contant geld mee te nemen, want vaak is de dichtstbijzijnde geldautomaat verder weg dan je denkt….

De mensen in de Harz zijn ontzettend aardig en gastvrij, werkelijk Hart(z) verwarmend, het afscheid zal ons zwaar vallen.

Intussen is het EK voetbal in Duitsland begonnen, na 2 gewonnen wedstrijden is het gastland al verzekerd van de achtste finales.

Nederland heeft de eerste wedstrijd tegen Polen gewonnen en speelt aanstaande vrijdag de tweede tegen Frankrijk, volgende week dinsdag de derde tegen Oostenrijk. Op het moment dat mijn column in het weekblad staat, weten we waarschijnlijk meer.

Op de site van Omroep Brabant las ik dat er afgelopen dinsdagmiddag een gaslek was in de Doornbos in Rijen en terwijl wij in alle rust op een kleine camping in Dankerode zaten, leefden we mee met onze buurt...