Afgelopen week mocht ik in de Rijense Maria Magdalenakerk het taptoesignaal spelen bij het afscheid van een oud-strijder. Een dag na de herdenking van D-day, op verzoek van de Koninklijke Luchtmacht.

Mooi om te doen, zeker in deze gemeente waar de luchtmacht zo nadrukkelijk aanwezig is en de locatie van het vliegveld in het verleden zoveel leed veroorzaakt heeft. Goed om te herdenken en dat gaat in het najaar weer gebeuren onder het motto 80 jaar Vrijheid Gilze en Rijen.

19 oktober staat het op de rol. Twee concerten in de theaterhangar op de vliegbasis, ‘s middags en ’s avonds. Voor de pauze een projectorkest bestaand uit lokale muzikanten en na de pauze het orkest van de koninklijke luchtmacht.

Ik herinner me nog het fantastische spektakel van vijf jaar geleden en heb me meteen aangemeld. En zo zijn alle 48 muzikanten gezocht en gevonden, het programma samengesteld, de dirigent geworven en een repetitieschema vanaf eind augustus opgesteld. De organisatie ligt in handen van de Heemkring Molenheide in samenwerking met een afvaardiging vanuit de luchtmachtbasis. Amateurs ontmoeten profs, die oorspronkelijk meestal hun roots in de harmonie- en fanfarewereld hadden. Muziek geeft een gevoel van vrijheid.

Het spel is op de wagen, maar helaas toch niet….. Vorige week hoorden we tot onze ontzetting dat de concerten niet door zullen gaan. De luchtmacht heeft de stekker eruit getrokken. Teleurstelling, boosheid en uiteraard de waaromvraag?

De verbijstering is groot wanneer we de reden van de afgelasting horen. Daar komt ie dan….. tromgeroffel…..trompetgeschal…..

Het werktijdenbesluit dat geldt voor de musici en technici laat niet toe dat het luchtmachtorkest twee concerten op een dag uitvoert. En ja die arbeidstijdenwet is heilig, dus daar moet je je dan maar bij neerleggen. Dat al die muzikanten er volop bij schnabbelen doet verder niet ter zake.

Nu is het voor ons amateurs ook wel een lichte aanslag op onze lippen, maar je krijgt er veel voor terug en het spelplezier en vermaak van de luisteraar is onbetaalbaar. Geldt dat niet meer voor die profs? Ze hebben toch een geschiedenis van oorlogen, waarin de muziek voorop liep en de soldaten aanvuurden. De trompetsignalen die de legers aanvoerden. Onvoorstelbaar dat ze dat ooit tachtig jaar volhielden. Nu nog geen twee keer anderhalf uur blijkbaar.

Gelukkig dat het werktijdenbesluit op D-day niet van kracht was, want dan waren we er bekaaid van afgekomen, vrees ik. Dan hadden we enkel maar Duitse marsen, polka’s en walsen mogen spelen. En er was weinig vrijheid te vieren geweest.

Trouwens, geldt dit werktijdenbesluit ook voor de rest van onze krijgsmacht? Laat Poetin het niet horen, want dan wacht hij gewoon even tot de reguliere werktijd verlopen is en neemt op de tonen van de Sabeldans meteen ons landje in. En dan kunnen wij naar zijn pijpen dansen.

Nee, een dissonant van het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht. Tegen deze wanklank kan geen Goodwill-concert op.

En beste basis: als het effe kan die PFAS tap toe...