Techniek en ICT zijn een steeds belangrijker onderdeel van onze samenleving en we worden er ook steeds afhankelijker van. Scholen en organisaties schenken hier daarom steeds meer aandacht aan en geven leerlingen de kans om zich hierin te ontwikkelen. Een goed voorbeeld hiervan is ConeSat, het team van het Sint-Oelbert Gymnasium in Oosterhout. Zij deden namelijk mee aan de CanSat- competitie voor het schooljaar 2023-2024. Ook de Rijenaren Jurre Gaemers en Floris IJdo waren van de partij.
Jurre Gaemers (16) vertelt over wat CanSat inhoudt: ”CanSat bestaat uit de Engelse woorden ’can’ (wat blik betekent) en satellite. Deze competitie is een nationale en internationale wedstrijd georganiseerd door een organisatie genaamd ESERO wat staat voor European Space Education Resource Office. Het is een project van de ESA: de European Space Agency. Bij deze competitie is het de bedoeling dat elk team een kleine satelliet maakt ter grootte van een standaard blikje. Hier moeten de teamleden verschillende sensoren en meetinstrumenten in zien te stoppen. Bovendien moeten de deelnemers natuurlijk ook een valmechanisme ontwerpen om de val van wel een kilometer hoog zien te breken. Een belangrijk doel van ESERO is dat jonge mensen leren over een duurzaam en groen milieu en dus hebben hun metingen daar ook veel te maken.”
Team ConeSat is een groep van zes jongens uit leerjaar 5 gymnasium van het Sint-Oelbert Gymnasium in Oosterhout van tussen de 15 en 17 jaar oud. Jurre licht toe: ”Ieder had zijn eigen redenen om mee te doen, maar het kwam er uiteindelijk op neer dat we allemaal een interesse deelden voor natuurkunde, technisch ontwerpen en ruimtevaart in het algemeen. Behalve dat het ons leuk leek, is het natuurlijk een competitie en waren we gedetermineerd om te winnen. Vanwege onze competitiegeest hebben we een ingenieus plan bedacht en geprobeerd deze werkelijkheid te maken. Ook al ging het bij elke stap fout; we hebben nooit opgegeven. Het heeft juist onze wil om onze grenzen te verleggen versterkt en het heeft ons laten zien hoe we kunnen leren van onze fouten. Het falen en dit overkomen is wat voor ons uiteindelijk de competitie zo leuk heeft gemaakt, aangezien we onszelf vanuit iets dat ons na aan het hart lag konden verbeteren en door konden zetten.”
Vallen en opstaan
Het project verliep voor het team dus met vallen en opstaan: ”Vaak bedachten we iets wat bij nader inzien compleet nutteloos was. Al met al ging het niet soepel maar dat maakt niet uit want waar het ons om gaat is dat we het hebben gedaan en iets neer hebben kunnen zetten waar we trots op zijn. Het project deden wij buiten school om. Dit betekende dat we naast al ons normale schoolwerk ook nog eens een satelliet moesten maken. Het meedoen aan de CanSat competitie vergde veel tijd, dus we waren vaak geneigd om onze kostbare vrije tijd op te offeren om hieraan te werken. We moesten hierdoor heel goed leren plannen en een balans zien te vinden tussen school, toetsen, deadlines voor huiswerk en verslagen en de competitie.”
Lancering
Gedurende de competitie leverde het team meerdere malen verslagen en rapporten in: ”Dat dwingt je tot zorgvuldig nadenken over wat je doet, hóe je het doet en hoe jouw ontwerp eruit komt te zien. Wij hebben op vrijdag 22 maart de lancering gehad. Hierbij is onze can met een échte raket de lucht in geschoten! Hiermee hebben we de laatste data kunnen verzamelen die we nodig hadden en bewijs gezien van al ons harde werk. Nu moeten we een laatste verslag schrijven waarin we van top tot teen gaan beschrijven hoe het hele ontwerpproces is verlopen en wat we hebben gemeten met ons model. Al met al was het een heel mooi en leerzaam avontuur.”