Even een waarschuwing vooraf: dit wordt een column met een luchtje!

Vindt u het ook zo gênant, als er u, al dan niet onbedoeld, eentje ontglipt? Dan bent u beslist niet de enige!

Hier volgen enkele voorvalletjes uit mijn eigen leven:

Mijn man en ik sporten twee keer per week in groepsverband in de gymzaal van een basisschool in Rijen, onder leiding van een sportcoach.

We zijn een gezellig clubje, we hebben veel lol en als we echt ons stinkende best doen, laten we onze coach een poepie ruiken!

In een donkerbruin verleden heb ik aan yoga gedaan, achteraf geen goed plan.

De laatste 10 minuten van de les, gingen de lichten uit en mochten we languit op onze yogamatjes liggen, daar deed ik het allemaal voor.

Dat ik ongevraagd geconfronteerd werd met de winderigheid van mijn yogamaatjes vond ik minder!

Volgens onze yogaleraar niets om je voor te schamen, want het maakte onderdeel uit van het ontspanningsproces….

Ooit had ik een sollicitatiegesprek voor de functie van receptioniste op een poepchique accountantskantoor, terwijl ik zat te wachten om opgehaald te worden, liet ik er van de zenuwen eentje vliegen. Ik had ter plekke in een gat willen verdwijnen, totdat de receptioniste zich verontschuldigde voor de rioleringswerkzaamheden rondom het pand…

Op mijn vrije dag ga ik gezellig lunchen bij mijn ouders, een enkele keer komt bij ons pa of bij mij de wind van achteren en dan krijgen we van ons ma flink de wind van voren!

Mijn oma had er een handje van om in een kamer vol familie een ’wind op sokken’ te laten, zo eentje die je niet hoort, maar wel degelijk ruikt.

Altijd gaf ze de Duitse herder van mijn tante de schuld en als ze uiteindelijk bekende, sprak zij de onsterfelijke woorden: “Beter in de wijde wereld, dan in een nauw gat!”

Toen mijn broer en ik klein waren, maakte ons pa ons wijs, dat leden van het Koninklijk huis nooit winden lieten en lange tijd heb ik dat nog geloofd ook.

Ik kan me heel goed voorstellen, dat onze koning, na het uitspreken van de troonrede, een bevrijdende wind door de koets laat knallen!

Achter de ramen van een huis in de Hoofdstraat in Rijen, staat het vol met markante spreuken en oneliners, ik zag er één, die ik erg toepasselijk vond en die ik u niet wil onthouden: ’Als u niet rookt, laat ik geen wind’. Lijkt me een goed compromis!