Zo ben je op zoek naar jongere vrijwilligers voor je organisatie en zo zit je in een project en hebt te maken met netwerkpartners. En dan ook nog van doen hebben met een jeugdige projectcoördinator die van alles wil. Leuk zoveel enthousiasme, maar soms wat vermoeiend.

Netwerkbijeenkomsten, een actieplan formuleren, een landelijke bijeenkomst en dan wordt het lang stil. Steeds nieuwe datums in het vooruitzicht en dan het goede nieuws.

Een workshop waar ook echte jongeren aanwezig zullen zijn, geleid door Johanna van ‘Tijd in Actie.’ Samen in gesprek over onze WHY. Nee niet ‘waai, van Gilze, Gilze koeien in de waai’, maar waarom. Tja, waarom zit ik ook al weer in deze netwerkgroep.

Als oppasopa was ik de hele dag al in touw met een echte jongere, mijn kleinzoon dus zo’n avondsessie met jongeren gaat me lukken. Op de fiets naar Rijen en dan moet ik in de Boodschap ook nog eens in een zaaltje genaamd ‘Rijen’ zijn. What’s in a name?

Klaar voor het kringgesprek, jong bij jong en oud bij oud, dus ik zit naast mijn netwerkpartner Ton H. Een voorstelrondje met alleen voornamen en uiteraard de vraag wat we willen bereiken op deze avond. Niet te lang uitweiden want er is een lang programma en er moet ook nog gegeten worden. Jongeren, dus pizza’s. Ton zegt uit voorzorg al thuis gegeten te hebben.

De eerste sessie: ga tegenover iemand staan die je niet kent en kijk haar twee minuten aan zonder iets te zeggen. Vet ongemakkelijk, gênant voor mij en mijn buurvrouw. Verder met voorstellen: een deelnemer meldt dat zijn hobby bestaat uit roken. Hier mogen we niet op ingaan maar snel door met het volgende spel: ’Over de streep!’ Populair bij trainers en coaches in de markt van zorg en welzijn. Over naar de bibliotheek, maar je mag je pizzastuk meenemen. Bij ‘Over de streep’ wordt het persoonlijke element niet geschuwd, maar met respect hè! Een vraag die me bij blijft: ‘of je als oudere nog wel eens contact hebt met een jongere?’ Mijn kinderen tellen niet, want die zijn al te oud. Gelukkig zit ik niet de hele dag bij de SVG dus ik beken ‘ja’. Weer een vinkje erbij.

De groep komt lekker op stoom en we werken inmiddels naar het einde toe. Waarom waren we er ook weer? Om jonge vrijwilligers te werven, dus kort en krachtig is het motto bij deze TikTok-generatie. De ’elevator pitch’: in 60 seconden je jouw vacature presenteren. Dat wordt nog flink schrappen in mijn vacaturetekst. Gelukkig word ik hierbij goed geholpen door mijn jonge buurvrouw. 10 seconden, een persoonlijk record. Applaus en een tip: ‘In jouw slotzin verwijs je naar jullie consulent voor de jonge mantelzorger, Jeanine. consulent is een erg moeilijk woord, dat niet iedere jongere zal begrijpen. Jeanine is voldoende.’

We hebben dus een vacature, ook een lastig woordje. Toch maar even googelen op Jip-en-Janneketaal.