Tijdens de Rijense kerstboominzameling, die op 10 januari plaatsvond, scheen een aangenaam zonnetje. Veel kinderen brachten de van kerstversiering ontdane bomen dan ook naar de daarvoor bestemde locaties. Er stonden containers aan de Marga Klompélaan, op het Burgemeester Sweensplein en bij jongerencentrum A16. Sommige kinderen liepen één keer heen en weer, maar er waren er ook die de afstand twee, drie of zelfs veel meer malen af legden. Waarom? Omdat ze behalve hun eigen boom ook bomen van andere inwoners hadden verzameld.
Door Brigitte Laurijsen
Dat verzamelen begon al kort na 1 januari en in sommige gevallen zelfs eerder. In de kerstvakantie was er voor kinderen namelijk voldoende tijd om langs de huizen te gaan en overbodig geworden bomen mee te slepen naar hun eigen oprit of achtertuin. Het resultaat: een volle oprit of een volle achtertuin. Die bomen verdwenen op woensdag 10 januari als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. De zon die woensdagmiddag ook letterlijk scheen. Koud was het echter nog wel.
Vervoer
Nadat iedereen aan het begin van de middag uit school was gekomen en van een lunch had genoten, was het tijd om de eerste kerstbomen van de oprit of uit de achtertuin te halen. Die bomen werden op allerlei manieren naar de inzamellocaties gebracht. Aan de hand, met een aan de boom bevestigd touw. In een kruiwagen, een bolderkar of een fietskar. Of, wanneer meerdere bomen tegelijk moesten worden vervoerd, in een aanhanger, een auto of een bestelbusje.
Containers vol
De drie containers die aan het begin van de middag gereed stonden, bleken niet genoeg. Volle containers werden regelmatig geleegd in een grote wagen met grijper. Vervolgens konden de geleegde containers opnieuw gevuld worden met de rest van de grote en soms gelukkig ook kleinere kerstbomen die door de kinderen werden gebracht. Op het Burgemeester Sweensplein waren ten minste drie containers nodig.
Beloning
Van de bij de containers aanwezige mensen van de buitendienst, die de kerstbomen in de containers legden of gooiden, ontvingen de kinderen niet alleen complimenten, maar ook een beloning. Iedere ingeleverde boom leverde een muntje met daarop de tekst ‘Gilze en Rijen’ op. Een muntje dat kon worden besteed bij de Rijense speelgoedwinkel Dekkers. Kinderen die in Gilze kerstbomen inzamelden, konden met de muntjes iets bij de speelgoedwinkel in Gilze kopen.
Speelgoed
De muntjes bleken vijftig cent per stuk waard. Een bedrag waarvoor je in een speelgoedwinkel of eigenlijk in iedere ander winkel tegenwoordig niet veel meer kunt kopen. Het was dan ook fijn wanneer een kind meer dan één muntje had verdiend. Het bedrag van vijftig cent of meerdere keren vijftig cent kon of kan natuurlijk worden aangevuld met de reeds gespaarde inhoud van een spaarpot. Op de vraag waar de kerstboominzamelaars het verdiende geld aan zouden willen besteden, kwamen onder meer deze antwoorden: ”Lego, kleine knuffeltjes, Hot Wheels en een gamecard.” Andere kinderen wisten nog niet waaraan ze het geld uit wilden geven, maar gaven als motivatie voor het inzamelen het belangrijk te vinden dat bomen niet op straat moeten blijven liggen.