Het ruikt heerlijk naar vers gebakken brood in het appartement waar Lucy Ophof, samen met haar man Jan, woont. “Dat bakken we al jaren zelf, want gezond eten vinden we belangrijk”, vertelt een enthousiaste Lucy, die met haar bijna 82 levensjaren nog zeer fit en jeugdig oogt. Dit jaar gaat ze haar vrijwilligerswerk afbouwen. Decennialang was Lucy actief bij de Hulpcentrale Gilze-Hulten en bij de Warme Maaltijddienst Gilze: “Ik maak nu plaats voor een jongere generatie. Het is ook af en toe best raar dat ik als vrijwilliger soms hulp verleen aan mensen die 10 jaar jonger zijn dan ik.”

Door Dianne Huijskens

Lucy en Jan kwamen in 1968, door het werk van Jan bij Rijkswaterstaat, vanuit Heinenoord in Gilze terecht. Hij ging zich bezig houden met de viaducten bij de aanleg van de A58, terwijl Lucy kantoorwerkzaamheden deed in Breda. Na 7 jaar huwelijk werd hun zoon geboren, 3 jaar later volgde een dochter. Lucy stopte met werken en besteedde haar tijd aan de kinderen en haar hulpbehoevende schoonvader. “Het is ons gelukt om hem van Rotterdam naar hier bij Sint Franciscus te krijgen, waardoor we hem tot aan zijn dood goed hebben kunnen verzorgen. Het woord mantelzorg bestond toen nog helemaal niet. Dat was iets wat je gewoon deed voor je familie.” Net zoals ze dat al ‘gewoon deed’ in haar jeugd, toen Lucy opgroeide met 2 zusjes die beide zorg nodig hadden. “De een had een vergroeide rug en droeg jarenlang een gipsen korset, de ander had epilepsie. Ik heb van jongs af aan geleerd te helpen.” Toen de Stichting Mantelzorg jaren later formeel werd opgericht, deed Lucy 10 jaar lang de administratie.

Lucy’s eerste echte vrijwilligerswerk was op de basisschool van haar kinderen, waar ze in de klas assisteerde bij het lezen en breien. Ook was ze actief als verkeersbrigadier en overblijfmoeder, een taak die ze 14 jaar lang wekelijks op zich nam.

Niet van hier

In 1987 werd Lucy vrijwilliger bij zorgcentrum Sint Franciscus, waar ze koffie schonk en gymles gaf. “De eerste vraag van bewoners was dan vaak: ‘En van wie bende gij er een?’ En dan legde ik maar steeds opnieuw uit dat ik niet van hier was.” Vanuit Sint Franciscus kwam Lucy terecht bij de Hulpcentrale Gilze-Hulten, die vorig jaar 45 jaar bestond. Als centralist is Lucy één van de 14 vrijwilligers die enkele uren per week de telefoon bemant. Inwoners kunnen de Hulpcentrale inschakelen als ze vervoer nodig hebben om bijvoorbeeld naar de dokter, het ziekenhuis of de kapper te gaan. Ook hulp met boodschappen of het uitlaten van de hond kan geregeld worden. “We werken met een grote groep vrijwilligers die we hiervoor kunnen inschakelen. Het geeft mij voldoening om mensen te kunnen helpen en achteraf te horen dat het goed is verlopen!”

Grote inzet en veel plezier

Ook de Warme Maaltijddienst Gilze kan al tientallen jaren op de inzet van Lucy rekenen. Echtgenoot Jan was er jarenlang voorzitter. Warme maaltijden uit de keuken van Sint Franciscus worden elke werkdag rond lunchtijd bij ruim 60 adressen in Gilze en Molenschot bezorgd. “Ik heb jarenlang de intakegesprekken gedaan en ging als penningmeester het geld nog contant innen bij de mensen. Dat kun je je nu toch niet meer voorstellen!”, lacht Lucy. Veel leuke herinneringen hebben ze aan die tijd. “Mensen konden me ook bellen met een klacht over het eten. Ik zal nooit die mevrouw vergeten die een maiskorreltje in haar soep aantrof en mij verontwaardigd belde met de mededeling: ‘Ik ben toch zeker geen kip!’”

Samen actief

Samen kijken Jan en Lucy tevreden terug op een leven vol vrijwilligersactiviteiten en veel plezier. Ook nu, in hun aanleunwoning aan de Kerkstraat, zitten ze niet stil en hebben ze de bewonersclub nieuw leven ingeblazen. Als buren problemen hebben met de laptop of de IPad kunnen ze bij Jan terecht. Ze hebben het voor elkaar gekregen dat de tuin bij-vriendelijk is geworden, met veel bloemen en een insectenhotel. En dit jaar hopen ze een barbecue voor de bewoners van de Franshof te kunnen organiseren. “We zijn gewoon een goed team samen en willen altijd iets te doen hebben!”