10 november, Dag van de Mantelzorg. In Gilze en Rijen betekent dit een ’High Tea’ met muzikaal intermezzo in cc de Boodschap. Tijd voor ontspanning en ontmoeting voor alle mantelzorgers uit onze gemeente. Een van hen wordt in het zonnetje gezet en ontvangt het eerste mantelzorgcompliment van de gemeente uit handen van wethouder Mariëlle Doremalen. De voorzitter van het Lokaal Steunpunt ging voor het weekblad met hem in gesprek. Christ Maas is de naam.

Tekst: Ton de Bruyn

Foto’s: Cor de Kok

Een bekend gezicht. We kennen elkaar van Spiridon, waar Christ en Diny al jaren actief zijn. Hij als trainer /coach, zij als loper. In de huiskamer prominent aanwezige foto’s van de kleinkinderen. Eigen productie, aldus Maas, die over de technische details meteen in gesprek gaat met fotograaf Cor de Kok. Beiden bekend met verschillende fotoclubs in de gemeente en ontwikkelaars in het donkere kamerverleden. Maar nu even niet. Want na de fotosessie een overstap naar het serieuze gedeelte.

Hoe word je mantelzorger?

Christ vraagt allereerst zijn vrouw Diny om onder het dekentje op de bank uit te kruipen en er bij te komen zitten. Bijna 52 jaar getrouwd en altijd veel dingen samen ondernomen. Dat zette zich voort toen Christ in de VUT gingen en is eigenlijk zo gebleven, al heeft er wel een ingrijpende wijziging plaats gevonden. Enkele jaren geleden merkte Christ dat Diny toch wel veel dingen begon te vergeten en ook spullen op andere plaatsen terug zette. Belangrijke afspraken werden vergeten en het mondde nogal eens uit in een welles-nietes-discussie. Hij vroeg raad aan zijn huisarts die hij ook bij Spiridon tegenkwam en die adviseerde verder onderzoek en komen tot een diagnose. Een verschrikkelijke test en bezoeken aan de neuroloog resulteerden in de diagnose Alzheimer-dementie. De gevreesde verklaring en samen veel verdriet. Ook een geleidelijke verschuiving in het evenwicht tussen beiden.

Samen bewegen

Nu in het weekblad, maar ze stonden al samen in een veel grotere krant: The New York Times. Christ ging daar de marathon lopen en Diny vergezelde hem. In de metropool aangekomen wilde ze ook lopen en zo gingen ze samen op pad voor de ruim 42 kilometer. Hij paste zijn tempo aan en coachte haar naar de eindstreep, Alle twee dik binnen de 5 uur, dus hun uitslag kwam in de krant. En zo zijn ze nu ook nog steeds samen in beweging. Veel wandelen in de natuur, samen fietsen ook in groter gezelschap. Daarnaast wordt in huis ook volop samengewerkt, waarbij Christ de werkzaamheden structureert en de taken verdeelt op een gelijkwaardige manier. Ze hebben nog geen zorg in huis nodig. Alles gebeurt in gezamenlijkheid. Af en toe is er contact met de dementieconsulente die ook een kort lijntje met de huisarts heeft. Daarnaast komen afwisselend mantelzorgconsulenten Sandra en Anja langs. De conclusie is steeds: het gaat goed.

Respijtzorg

Het gaat mede goed, omdat Christ ook momenten in de week voor zichzelf heeft voor zijn bestuurs- en activiteitenwerk bij SVR Rijen en bij Spiridon en Scorpio, compleet met trainingen, schema’s en Nordic Walking. Dit alles kan dankzij een goed netwerk. Er is vervangende aandacht van een vriendin, kinderen, kleinkinderen en andere familie. Hier moet je goed in investeren volgens Christ. Een etentje op zijn tijd, de verdeling van de waardebonnen uit het mantelzorgcompliment en een gezamenlijke korte vakantie. Daarmee zorgt hij goed voor zichzelf en tevens voor Diny. ”We worden hier samen oud,” aldus het echtpaar, desnoods met een traplift.

Bij vertrek vertrouwt hij me toe dat ze dit soort gesprekken moeilijk vindt. Ze kan het niet meer volgen en dat geeft onrust. Soms praat hij over en voor haar, maar meestal samen met… een compliment voor deze coachende mantelzorger!