In Rijen zitten enkele kringloopwinkels, waar ik regelmatig ’even’ binnen wip. In de winkel aan de Stationsstraat ben ik kind aan huis. Laatst durfde de eigenaar mij zelfs even alleen in de winkel achter te laten: als dat geen blijk van vertrouwen is, dan weet ik het ook niet meer!

Aan de Haansbergseweg zit een grotere winkel en ook daar steek ik geregeld mijn neus binnen. Ik vind het zalig om tussen de schappen en de rekken te snuffelen naar pareltjes, ik laat me graag verrassen.

Vanwege mijn schaaltjes-tic, puilt de kast al aardig uit van de aangeschafte exemplaren in alle soorten en maten. De kans dat ze ooit gebruikt worden, is zo goed als nihil, maar in geval van nood, kan ik de hele straat voorzien.

Ik kom vaak thuis met een tas vol leuke, maar onnodige spulletjes en heel soms koop ik ook wat voor dagelijks gebruik: Eén van mijn nieuwste aanwinsten is een roestvrijstalen melkkannetje, dat nieuw al gauw zo’n € 12 kost, maar ik heb het voor € 2 op de kop getikt. Zo heeft ’Zuinige Jetje’ maar liefst €10 bespaard!

Na zo’n goeie deal fiets ik zo blij als een kind weer naar huis.

Als ik aan het rondstruinen ben, vergeet ik de tijd en blijf ik net niet lang genoeg weg, om als vermist te worden opgegeven! Ik heb zelfs een speciale ’kringlooptas’ aangeschaft voor mijn koopjesjacht.

Bij mijn weten ben ik de enige in de familie met deze hobby, wat dat betreft ben ik het zwarte schaap.

Mijn zorgvuldig gescoorde schatten, worden door manlief steevast gereduceerd tot nutteloze rommel, die niet zou misstaan op een kleedje bij de Koningsdagmarkt. Onze dochter denkt dat we ’skeer’ zijn (straattaal voor ’geen cent te makken’) en mijn ouders vragen zich af, waar het fout is gegaan in de opvoeding.

Onze zoon is de enige die nog een beetje begrip heeft voor mijn liefhebberij, terwijl hij zelf met een wijde boog en opgetrokken neus om een kringloopwinkel heen loopt!

Het kan me niets schelen, dan maar een Einzelgänger! Mijn tas staat al weer klaar voor het volgende rondje, lang Leve De Kringloop!