Basisschool De Drie Musketiers in Hulten sluit na dit schooljaar haar deuren.

Leerkrachten Evy Jansen en Loes Kamp kijken terug, leggen uit wat de school zo bijzonder maakt en vertellen wat er allemaal nog op het programma staat, zoals diverse leuke activiteiten voor de leerlingen en een reünie voor iedereen die in het verleden bij de school betrokken is geweest. Ook ouders en kinderen komen aan het woord.

Door Brigitte Laurijsen

Het interview met Evy Jansen-Elias en Loes Kamp vindt plaats op woensdag, de enige dag in de week dat ze allebei op school zijn. De leerlingen van groep 8, de enige groep die dit jaar les krijgt op De Drie Musketiers, hebben op woensdagmiddag vrij, maar zelfs tijdens de lessen is het op de Hultense school niet druk. Groep 8 telt namelijk maar acht leerlingen. Toch bestaat het schoolteam naast Evy en Loes uit acht andere mensen. Een van hen, Saskia Hegge, is ondersteuner van groep acht. Een ander gezicht is muziekdocent Paul van Hese.

Onderwijs in Hulten

Voordat in 2014 de naam De Drie Musketiers ontstond, heette het gebouw de Gerardus Majellaschool. Het onderwijs in Hulten, dat in 1914 van start ging, werd niet altijd op de huidige locatie gegeven, maar ook in diverse andere gebouwen. In 1944 kregen de kinderen les in de kamer van bakker Elias, de opa van Evy, en in september werd de school door een bombardement voor een groot deel verwoest. Er volgden lessen in een voormalige noodkerk en later ook in de Lagere Landbouwschool. Vanwege een verbouwing kregen de leerlingen circa tien jaar geleden een half jaar lang les in De Spie.

De Drie Musketiers

Aanvankelijk droeg de school dus de naam Gerardus Majella, evenals de kerk die tegenover het schoolgebouw staat. Het huidige kerkgebouw was niet het eerste kerkgebouw in Hulten. De eerste kerk, die uit 1913 dateert, werd in 1944 verwoest. Het latere kerkgebouw kreeg eveneens de naam Gerardus Majella, maar de naam van het schoolgebouw wijzigde wel, in De Drie Musketiers. Loes en Evy vertellen over de betekenis: ”Het is een driepoot van kind, ouders en leerkracht.” Het motto van de school is: ‘Eén voor allen, allen voor één’.

Loes en Evy zijn de laatste twee leerkrachten van de Hultense basisschool. Loes begon er in 1996 en Evy in 2016. Behalve leerkrachten zijn ze op dit moment ook manusjes van alles die door hun nauwe samenwerking prima kunnen overleggen. Waarom zij ervoor hebben gekozen om dit jaar nog les te geven en niet - zoals andere leerkrachten - uit te kijken naar een andere school? Loes antwoordt: ”Ik wilde het schooltje niet in de steek laten.” Evy vertelt: ”Ik gaf vorig jaar al les aan groep 7 en 8. Groep 7 van vorig jaar is nu groep 8. Schoolverlaters dus.”

Een bijzonder jaar

Schoolverlaters. Dat betekent dat er voor hen een eind-citotoets op het programma staat. Lessen volgen is ook nodig en dat gebeurt dan ook, maar het is ook een bijzonder jaar. Loes en Evy vertellen dat het schooljaar tot nu toe een feest was. Er stonden diverse leuke activiteiten op het programma. Er werden diverse musea bezocht, waaronder het DAF-museum en het Natuurmuseum, er werd Halloween gevierd, een slaapfeest gehouden, een carnavalswagen gebouwd en gegourmet met Kerstmis. Ook vond er onlangs een schoolmarkt plaats waarop de kinderen overtollige schoolspullen verkochten. De opbrengst daarvan komt deels ten goede aan een goed doel en deels aan een mooi afscheid voor de schoolverlaters.

Een leuk afscheid dus, maar afscheid nemen is niet altijd leuk. De mededeling dat de school moet sluiten, kwam vorig jaar hard aan. Evy weet het nog precies: ”Op 22 maart 2022 om 15.30 uur. Shocking! Niet nu al’!” Loes omschrijft haar eerste reactie als ‘diep triest’ en Evy als ‘boos’. De ouders ontvingen vervolgens een brief als uitnodiging voor een bijeenkomst en reageerden fel. Ook de kinderen moesten worden ingelicht en die vonden het niet leuk. Voor de meeste leerlingen werd een andere basisschool gezocht, maar de huidige groep 8 bleef.

Kleinschalig en geweldig

Niet alleen Evy en Loes, maar ook drie ouders en hun kinderen kijken terug. Waarom de ouders voor onderwijs op De Drie Musketiers hebben gekozen? Een van hen antwoordt: ”Het kleinschalige, de veilige sfeer, persoonlijke aandacht. Veel originele en vooruitstrevende aanpak tijdens de lessen. Ieder kind kan volledig tot zijn recht komen.” De andere ouders geven een soortgelijk antwoord, maar antwoorden iets korter: ”Kleine school” en ”gemoedelijk, mee denken, gezellig, in een woord geweldig.”

Reacties schoolsluiting

”Eeuwig zonde!! Het was een parel…in kleine groepen komen kinderen vaak beter tot hun recht, helaas is daarvoor tegenwoordig steeds minder ruimte voor,” zo reageert een van de ouders op de schoolsluiting. Een andere ouder reageert: ”Heel erg. Het had niet gehoeven, vooral de manier waarop. Daar heb ik geen woorden voor.” Ook bij de kinderen kwam het nieuws hard aan: een schok, onzekerheid, verdrietig, boos, erg jammer. Gelukkig wordt, aldus de ouders, van het laatste schooljaar een heel bijzonder jaar gemaakt. De kinderen hebben er dan ook hele fijne herinneringen aan.

Reünie

Fijne herinneringen zullen ongetwijfeld ook worden uitgewisseld tijdens de reünie die voor vrijdag 16 juni op het programma staat. Aanmelden daarvoor kan via de website van De Drie Musketiers. De reünie begint om 16.30 uur en duurt tot 20.00 uur. Hoewel Evy en Loes ernaar uit kijken om iedereen weer te zien, beleven ze tot aan het einde van het schooljaar nog heel veel plezier aan het les geven en de andere activiteiten die op de agenda staan. Ze omschrijven dit jaar als ‘de kersen van de taart eten’. Wat ze na dit jaar het meest gaan missen? Ze antwoorden: ”Elkaar. Eigenlijk alles. De fijne plek!”