Sharon geniet van puurheid van Peru

Als herborist met een passie voor planten, besloot Sharon van Engelen uit Gilze om de diepten van de jungle van Peru te verkennen in haar zoektocht naar kennis en inzicht: ”Mijn overtuiging dat planten veel meer intelligentie bevatten dan we ooit vermoedden en dat ze een sleutel kunnen zijn tot onze gezondheid en vitaliteit, leidde me naar dit onvergetelijke avontuur,” aldus Sharon. Zij deelt haar ervaringen in de nieuwe rubriek van Weekblad Gilze & Rijen: ’Ik ga op reis en neem mee...’ Ook een bijzondere vakantie beleefd of een indrukwekkende reis gemaakt? Stuur dan je reisverslag van maximaal 600 woorden met foto’s naar onze redactie!

Sharon vertelt: ”Na een reis van meer dan 15 uur, arriveerde ik in de bruisende stad Pucallpa. De temperaturen naderen hier de 45 graden, wat meteen merkbaar was toen ik uit het vliegtuig stapte. Maar wat me direct opviel, was het enthousiasme van de kleine, vriendelijke Peruaanse mensen die me aanstaarden. Het is begrijpelijk, want buitenlanders zijn hier een zeldzaamheid. Ze bezitten stuk voor stuk prachtige, volle, donkerbruine haardossen en antwoordden met een stralende glimlach op mijn vragen. De Peruaanse bevolking liet zich kenmerken door flexibiliteit, kalmte en een bewonderenswaardig geduld. Engels was hier schaars, en mijn Spaans was ver te zoeken, maar met wat creatieve gebarentaal konden we goed communiceren. Het was alsof de tijd hier honderd jaar geleden was blijven stilstaan.

Tuk-tuk

Tijdens mijn rit naar de eerste overnachtingsplek verbaasde ik me over de bedrijvigheid op de weg. Voornamelijk motortaxi’s, een soort tuk-tuk wagentjes, domineerden het verkeer. Het was meteen duidelijk dat het bezitten van een auto hier een ware luxe is.

Mijn verblijf in het hostel was kort, maar de avond werd gevuld met gejuich van mannen die voetbal keken en ik voelde me snel thuis. De volgende ochtend stond ik klaar om te vertrekken naar de Shipibo-gemeenschap Santa Rosa de Dinamarca, nog eens vijf uur reizen. Terwijl ik op weg was naar de boot, straalde de Amazone in de verte. De gedachte aan mijn naderende avontuur in de jungle bracht blijdschap en een vleugje spanning, wetende dat dieper de jungle in gaan het risico op piraten langs de rivieren vergrootte. Gelukkig hield dat me niet tegen. Ik stapte de boot in, en al snel wekte de bedrijvigheid om me heen mijn interesse. Dieren werden ingeladen, evenals matrassen, voedsel, water en talloze andere benodigdheden.

Verstijven

In de jungle leerde ik dat standvastigheid en intuïtie mijn beste vrienden waren. Hier confronteerde ik mijn angsten en de oude overtuigingen die me niet langer dienden. Vooral ’s nachts, wanneer de duisternis de jungle tot leven bracht, werd ik geconfronteerd met onbekende geluiden. De keuze was simpel: verstijven of in actie komen. Vertrouwen bracht duidelijkheid en ontspanning en door mijn angsten te overwinnen, ontvouwde zich een nieuwe wereld. In ons dagelijks leven beseffen we zelden hoeveel kansen we laten liggen door het onbekende, en hoezeer dit ons kan beperken.

Mijn reis nadert zijn einde, terwijl ik in mijn hangmat lig met glimlach van dankbaarheid, besef ik hoe mooi het leven is. De ontberingen van de jungle herinneren me aan het echte leven, iets dat we in onze hectische levens vaak vergeten. Te vaak laten we ons meevoeren door het verleden of worden we overweldigd door zorgen over de toekomst, terwijl de magie van het heden onopgemerkt aan ons voorbijgaat. Hier ontvouwen zich kansen, bloeien talenten op en komen verlangens tot leven. Het was een avontuur dat me leerde om de schoonheid van het nu te omarmen en de onvoorstelbare intelligentie van planten te ontdekken. Als plantenonderzoeker keer ik vol verwondering terug, bewust van onze diepgaande communicatie met de natuur.”

Sharon schreef ook nog een gedicht geschreven tijdens haar verblijf in Peru: